Puerto Quito
Door: Davyecuador
Blijf op de hoogte en volg Davy
04 Oktober 2010 | Ecuador, Puerto Quito
Vanuit onze school hadden we de mogelijkheid om 1 weekje Spaans te volgen in het regenwoud, een kans die ik niet kon laten liggen.
En zo vertrokken we met onze vieren op zondagmiddag richting puerto Quito, Ik en 3 hollandse meisjes : Dat beloofd!
Na een lange en hobbelige busrit komen we aan in Puerto Quito. In het donker nemen we een taxi en arriveren we uiteindelijk aan onze Cabanas..
Daar worden we verwelkomt met een heerlijke fruitsap, soep, arroz con carne en fruit.. Davy is al in zijn nopjes!
De volgende dag bezoeken we Cascades Verdes. Een prachtige wandeling voert ons door het regenwoud richting 2 watervallen. Daar aangekomen nemen we een verfrissende duik en zwemmen we onder de waterval door naar een grot.. In deze grotwas ik héél snel weg, er zaten namelijk vissen aan mijn tenen..
De dag wordt afgesloten met Spaanse les en een potje kaarten (cabeza de mierde).
Die dag heb ik ook geleerd hoe Zuid-Amerikanen omgaan met dieren in het wc. Indien er een pad in de pot zit, moet je gewoon je behoefte erover doen en vervolgens doortrekken.. Raar jongens die Zuid-Amerikanen.
De volgende dag brachten we een bezoek aan een fruit-farm.. Het transport is hier steeds super leuk: Rechtopstaand in de bak van een pick-up truck.. De wind door de haren en een prachtig uitzicht maken deze trips steeds onvergetelijk. Aangekomen op de fruit-farm werden we verwelkomd door een oud mannetje met een reuze kapmes... help?
De fruit-farm was uniek om mee te maken, de man bezat 60 hectare vruchtbare grond die hij gebruikte om fruit op biologische wijze te telen. Dit hield in dat hij geen pesticide gebruikte en alles in harmonie gebeurde met natuur. Zijn fruitbomen groeien kriskras tussen het regenwoud. Regelmatig stopte hij en haalde zijn groot mes boven om ons fruit aan te bieden.. Lekkere en unieke ervaring.
De dag werd in mineur afgesloten. We besloten na de les richting het dorpje te wandelen. Aangekomen bij de buren werden we verwelkomd door 2 blaffende honden.. Terwijl 1 van de hollandse meisjes ( met een t-shirt : I love Dogs) het andere meisje geruststelt door te zeggen :' Blaffende honden bijten niet' bijt de hond haar vanachter in haar kuit. Gelukkig kon de hond niet goed doorbijten, maar het was toch een serieuze wond. De andere dagen werden gevuld met chocolade maken, zelf een ring maken uit hout en een bezoek aan een botanische tuin aangevuld met Spaanse lessen.
Het leuke aan de Cabanas was de ligging: Deze lag namelijk midden in het regenwoud, na een wandeling van 15 minuten door het regenwoud kwamen we uit aan een prachtige rivier.. Deze wandeling hebben we een aantal keer gedaan, voornamelijk 's nachts in het donker met al de geluiden is zalig!
De voorlaatste dag gingen ik en Davinia( i love dogs - meisje) naar het stadje om onze bus te boeken. We besloten terug te wandelen, want de hond zal nu wel aangelijnd zijn.. Na 20 minuten wandelen passeren we een huis waar een blaffende hond staat. Davinia loopt als een gek terug. Uiteindelijk raapt ze al haar moed bijeen om toch de hond te passeren. We lopen verder en we komen aan de gevreesde hond. Niets te zien, niets te horen.. Ik loop voorop en plots komt de rotte hond achter ons aangerend. Davinia was zo'n 30 meter achter mij, dus ze had een goede voorsprong. Maar ik moest zien te vluchten op mijn flip-flops, op een hellende kiezelweg, met een geflipte hond vlak achter mij. Desondanks dat ik een steen naar hem gooide bleef hij me volgen. Uiteindelijk staakte de hond zijn achtervolging en stonden Davinia en ik met knikkende knieën te lachen om de achtervolging. Het probleem was nu: we waren ingesloten.. Aan weerszijde stonden nu blaffende honden en we konden geen kant uit. We hebben een half uur gewacht tot er een auto passeerde die ons 200!!! meter kon meevoeren want dan waren we thuis.. Wat een wandeling:)
Na deze gebeurtenissen bekijk ik blaffende honden toch anders nu.. Het weekje Puerto Quito was aangenaam en rustgevend, maar ik verlangde toch terug naar het bruisende Quito
En zo vertrokken we met onze vieren op zondagmiddag richting puerto Quito, Ik en 3 hollandse meisjes : Dat beloofd!
Na een lange en hobbelige busrit komen we aan in Puerto Quito. In het donker nemen we een taxi en arriveren we uiteindelijk aan onze Cabanas..
Daar worden we verwelkomt met een heerlijke fruitsap, soep, arroz con carne en fruit.. Davy is al in zijn nopjes!
De volgende dag bezoeken we Cascades Verdes. Een prachtige wandeling voert ons door het regenwoud richting 2 watervallen. Daar aangekomen nemen we een verfrissende duik en zwemmen we onder de waterval door naar een grot.. In deze grotwas ik héél snel weg, er zaten namelijk vissen aan mijn tenen..
De dag wordt afgesloten met Spaanse les en een potje kaarten (cabeza de mierde).
Die dag heb ik ook geleerd hoe Zuid-Amerikanen omgaan met dieren in het wc. Indien er een pad in de pot zit, moet je gewoon je behoefte erover doen en vervolgens doortrekken.. Raar jongens die Zuid-Amerikanen.
De volgende dag brachten we een bezoek aan een fruit-farm.. Het transport is hier steeds super leuk: Rechtopstaand in de bak van een pick-up truck.. De wind door de haren en een prachtig uitzicht maken deze trips steeds onvergetelijk. Aangekomen op de fruit-farm werden we verwelkomd door een oud mannetje met een reuze kapmes... help?
De fruit-farm was uniek om mee te maken, de man bezat 60 hectare vruchtbare grond die hij gebruikte om fruit op biologische wijze te telen. Dit hield in dat hij geen pesticide gebruikte en alles in harmonie gebeurde met natuur. Zijn fruitbomen groeien kriskras tussen het regenwoud. Regelmatig stopte hij en haalde zijn groot mes boven om ons fruit aan te bieden.. Lekkere en unieke ervaring.
De dag werd in mineur afgesloten. We besloten na de les richting het dorpje te wandelen. Aangekomen bij de buren werden we verwelkomd door 2 blaffende honden.. Terwijl 1 van de hollandse meisjes ( met een t-shirt : I love Dogs) het andere meisje geruststelt door te zeggen :' Blaffende honden bijten niet' bijt de hond haar vanachter in haar kuit. Gelukkig kon de hond niet goed doorbijten, maar het was toch een serieuze wond. De andere dagen werden gevuld met chocolade maken, zelf een ring maken uit hout en een bezoek aan een botanische tuin aangevuld met Spaanse lessen.
Het leuke aan de Cabanas was de ligging: Deze lag namelijk midden in het regenwoud, na een wandeling van 15 minuten door het regenwoud kwamen we uit aan een prachtige rivier.. Deze wandeling hebben we een aantal keer gedaan, voornamelijk 's nachts in het donker met al de geluiden is zalig!
De voorlaatste dag gingen ik en Davinia( i love dogs - meisje) naar het stadje om onze bus te boeken. We besloten terug te wandelen, want de hond zal nu wel aangelijnd zijn.. Na 20 minuten wandelen passeren we een huis waar een blaffende hond staat. Davinia loopt als een gek terug. Uiteindelijk raapt ze al haar moed bijeen om toch de hond te passeren. We lopen verder en we komen aan de gevreesde hond. Niets te zien, niets te horen.. Ik loop voorop en plots komt de rotte hond achter ons aangerend. Davinia was zo'n 30 meter achter mij, dus ze had een goede voorsprong. Maar ik moest zien te vluchten op mijn flip-flops, op een hellende kiezelweg, met een geflipte hond vlak achter mij. Desondanks dat ik een steen naar hem gooide bleef hij me volgen. Uiteindelijk staakte de hond zijn achtervolging en stonden Davinia en ik met knikkende knieën te lachen om de achtervolging. Het probleem was nu: we waren ingesloten.. Aan weerszijde stonden nu blaffende honden en we konden geen kant uit. We hebben een half uur gewacht tot er een auto passeerde die ons 200!!! meter kon meevoeren want dan waren we thuis.. Wat een wandeling:)
Na deze gebeurtenissen bekijk ik blaffende honden toch anders nu.. Het weekje Puerto Quito was aangenaam en rustgevend, maar ik verlangde toch terug naar het bruisende Quito
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
