Villa Ticca

Het eerste luik van mijn trip bestond erin om Spaans te leren. Mijn tweede luik was vrijwilligerswerk doen bij Villa Ticca. Dit is een kinderdagverblijf in het zuiden van Quito. Het is gelegen in 1 van de gevaarlijkste buurten van Quito.

De kinderen hadden de leeftijd van 1 tot 4 jaar. Ze werden volgens leeftijd opgedeeld in 3 groepen. Het meeste van de tijd heb ik gewerkt met kinderen van 2 tot 3 jaar. Bij hen moest ik voornamelijk kijken dat ze goed speelden, niet vochten, liefde geven, straf geven, uitkijken voor gevaarlijke stuntjes, ze helpen met hun vragen. Verder hielp ik ook mee in de keuken en allerlei klusjes.

De eerste dagen stond ik in groep 1, deze kindjes waren nog zeer jong. Deze moest ik eten geven, intensief met hen spelen en 1000 ogen hebben. Dit alles was zeer vermoeiend... Ik ben blij dat ik de meeste tijd in groep 2 heb doorgebracht.

In die groep zaten 3 'patekes' David, Joshue en Christofer... Lieve leuke jongens, maar volgens mij met ADHD of dergelijke.. Vaak zaten ze andere pijn te doen of te ambeteren en dan moest stoute Davy optreden om hen in de hoek te plaatsen, ze de les te spellen en het attent te maken dat hun gedrag fout was... Maar vanbinnen hadden deze jongetjes een hart van goud...

De andere kinderen waren allemaal zo lief, ze kwamen verhaaltjes vertellen, hun speelgoed tonen, knuffelen, spelen...

Vandaag heb ik van het afscheid moeten nemen, ze hadden voor mij een tekening gemaakt, liedjes gezongen en een groepsfoto gemaakt met daarboven 'gracias'.. Toen dit alles gebeurde was het toch soms emotioneel zwaar... Op die korte tijd begin je veel om deze kinderen te geven en apprecieer je hun oprechte liefde ten zeerste.. ik kan hier terugkijken op een prachtige ervaring die ik nooit zal vergeten.. Als ik ooit terugkom naar Latijns Amerika breng ik de organisatie een bezoek.. de begeleidsters die er werkten waren allemaal zo lief en spontaan..

Tot slot moest ik in hun boek een afscheidstekstje schrijven:

Wat een ervaring. Toen ik aankwam in ecuador sprak ik geen woord Spaans en had ik nooit met kinderen gewerkt. Na 4 weken lukte het korte zinnen te maken en dan stond de volgende uitdaging voor de deur: Met kinderen werken.
Met knikkende kniëen ging ik de eerste dag naar mijn project, maar daar werd ik meteen warm ontvangen. Ik heb bij jullie de kans gekregen om ervaring op te doen met kinderen en terwijl vrijwilligerswerk te doen. Bedankt!
In het begin was het zoeken, maar de liefde die ik van de kinderen kreeg, deed me iedere dag opnieuw smelten. Iedereen die bij Villa Ticca werkt, een dikke proficiat! Jullie leveren prachtig werk, in niet altijd even makkelijke omstandigheden. Ik heb oneindig veel respect voor jullie. Deze ervaring zal voor altijd in mijn geheugen gegrift staan, niet alleen omdat het uniek was, maar vooral door de liefde die in jullie huis leeft.
Voor mij was het maar een korte passage in mijn leven, voor jullie is het jullie leven, nogmaals al mijn respect gaat naar jullie. Natuurlijk mag ik ook de kinderen niet vergeten. Voor sommige was ik de liefste, voor andere de kwaadste.. Ik heb desondanks alles, iedereen rechtvaardig proberen te behandelen en iedereen evenveel liefde te geven. Ik hoop dat ze leuke herinneringen aan mij overhouden en dat ze allemaal een prachtige toekomst tegemoet gaan.

Nogmaals hartelijke dank voor de liefde, de ervaring, de glimlachjes, de schouderklopjes, Alles.. Ik zeg niet vaarwel, maar hopelijk tot ziens!

Véél liefde en een dikke kus, Davy!